keeping up appearances? - Reisverslag uit Butajīra, Ethiopië van Margriet Dijkstra - WaarBenJij.nu keeping up appearances? - Reisverslag uit Butajīra, Ethiopië van Margriet Dijkstra - WaarBenJij.nu

keeping up appearances?

Door: Margriet

Blijf op de hoogte en volg Margriet

19 September 2013 | Ethiopië, Butajīra

Te mooi en toch waar

Na zo’n zes weken behoorlijk afzien en na wederom een enorme frustratie gehad te hebben op de dag na het Ethiopische nieuw jaar heb ik besloten om maar eens even tot rust te komen en de motor weer op te laden. Het gaat goed met me, maar er zitten zeker ook dagen tussen dat ik het allemaal niet zo leuk vind. met name de heftige gevallen moeten allemaal een plaatsje in mijn hoofd krijgen, wat soms ten koste van mijn nachtrust gaat. Gelukkig kan ik de andere VSOers in erhiopie altijd bellen als het net niet overbelast is.
In Ethiopie heeft een jaar 13 maanden, twaalf van 30 dagen en een van 5 of 6 dagen afhankelijk of het een schrikkeljaar is. Daarnaast lopen ze ook 7 of 8 jaar achter en het is hier nu 9 januari 2006.
Om dit te vieren ben ik naar Hawassa gegaan; zo’n 4 a 5 uur bussen en het ligt aan een schitterend meer met nijlpaarden een heel veel vogels. Samen met Anita (kinderarts uit Engeland, ook VSO) en haar locale collega’s hebben we het nieuw jaar ingeluid op authentieke Ethiopische muziek, inclusief de dans. als je tijd over over hebt, moet je maar eens kijken op Youtube naar fimpjes hiervan. Je danst met schuddende schouders en veel springen, erg vermoeiend en lachwekkend.
Daags erna had ik een afspraak in het ziekenhuis, maar na 4 uur ben ik naar een luxe hotel gegaan om te relaxen.
De hele middag heb ik aan het zwembad met uitzicht op het meer gelegen en heerlijk gegeten. Aan het eind van de dag sloot Anita aan en dronken we een borrel met een groep expats die voor de Afrikaanse oliemaatschappij (in handen van Canada) daar al maanden zaten. Het eten was heerlijk en de sfeer totaal onspannen.
De volgende dag besloten we dan ook om maar een dagje te gaan wonen. Anita moest werken en ik checkte zo vroeg als mogelijk in en voelde me net een prinsesje. Zachte lakens op het bed en een warme douche!!! Het is verassend hoe snel je aan een koude douche of een bucket douche went. Als ik thuis wil douchen kook ik eerst 4 of 6 liter water, afhankelijk van of ik uitgebreid of gewoon wil douchen, vervolgens vul ik dit met eenzelfde hoeveelheid koud water aan en dan kan ik met de emmer douchen. Dus die warme douche was hemels en verder was er internet op de kamer, die het ook echt deed.
Ik ben al zo geaclimatiseerd, dat toen het kantoor, die mijn nieuwe baan en huisvesting regelt in nieuw Zeeland vroeg of ik eisen had voor mijn huisje ik alleen maar kon zeggen dat ik graag een warme douche zou willen.
De 24 uur in het hotel waren een totale verwennerij: sauna, stoombad, massage, zwembad en heel veel regen en onweer. Tenslotte werden we door de expats uitgenodigd voor een exclusief diner.
Ik kan er weer helemaal tegenaan!!!!

Oja tegen de avond zouden we gaan kijken waar de nijlpaarden aan land kwamen. Dit moet met gids want ze zijn nogal gevaarlijk en ze hebben jongen op het ogenblik. Natuurlijk waren we verkeerd gelopen. Dus hebben we toch maar een bajaj (tuktuk, driewieler) genomen die ons bij het park afzette. Het begon al aardig donker te worden en we waren eigenlijk een beetje te laat. We besloten toch het park in te gaan en de krekels maakten veel lawaai en de apen lieten ook flink van zich horen. De spanning steeg, want misschien waren er wel meer beesten en wat zouden die apen gaan doen. Het zicht werd steeds minder. Ik kan nu een heel mooi spannend verhaal schrijven, maar de zon was eigenlijk al onder dus het was hardstikke donker en het pad nat en modderig. Dus toen we eindelijk bij het meer waren, was er niks meer te zien, behalve dat mijn suede schoenen doorweekt waren en vies van de modder. Wel een leuk uitje maar geen nijlpaard of ander beest gezien en mijn schoenen zij niet meer te redden.

Ik ben het weekend bij Anita gebleven en kon op zondag een lift krijgen van een Ryan, die terug naar huis ging. Dit was een mooi eind aan mijn heerlijke ontspannen dagen: een auto met chauffeur en airconditioning!!!! in plaats van 4 uur hobbelen met overal overgevende mensen om me heen. Wat een luxe.

Nu ben ik weer terug in het normale leven, kook weer de standaard groenten en zie weer erg heftige gevallen in het ziekenhuis. Gelukkig ik kan er weer even tegenaan.

  • 19 September 2013 - 13:23

    Afrien En Be:

    Dag Margriet,
    Jouw verhaal gelezen. Je maakt wat mee. Gelukkig dat je ook de mogelijkheid hebt je even terug te trekken in een andere omgeving en zo weer op te laden en dat samen met Anita. Het blijft al met al een heftige ervaring welke toch wel erg verschilt van wat we hier gewend zijn. We wensen je sterkte en veel goeds. Liefs Afrien en Bé

  • 20 September 2013 - 17:10

    Oom Jan:

    Beste Margriet,

    Wat god om dit bericht te lezen.
    Dat zijn wel uitersten. Even een dagje volop genieten om daarna weer terug te keren naar je werk.
    Je beschrijft het zo, dat ik me aardig goed kan voorstellen wat je meemaakt.
    Thuis(in Hsaselt (O) praten we regelmatig met vrienden over wat jij daar in Ethiopie doe.t Verwondering en bewondering Margriet. Goed hoor.
    Ik hoop spoedig weer wat van je te mogen lezen!

    Gr. Oom Jan en natuurlijk ook van tante Willy.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Margriet

Ik ben voor VSO een half jaar aan het werk in Hosanna Hospital te Ethiopie als orthopedisch chirurg/traumatoloog

Actief sinds 11 Aug. 2013
Verslag gelezen: 491
Totaal aantal bezoekers 114671

Voorgaande reizen:

27 Juli 2013 - 16 Januari 2014

voor VSO naar Hosanna

Landen bezocht: