ziekenhuis Hosanna - Reisverslag uit Lalibela, Ethiopië van Margriet Dijkstra - WaarBenJij.nu ziekenhuis Hosanna - Reisverslag uit Lalibela, Ethiopië van Margriet Dijkstra - WaarBenJij.nu

ziekenhuis Hosanna

Door: marga dijkstra

Blijf op de hoogte en volg Margriet

29 November 2013 | Ethiopië, Lalibela


Om half tien komt Marcha ons ophalen.
We worden opgewacht door een van de masterstudents die ons graag een rondleiding wil geven in het ziekenhuis.
Voor we het ziekenhuis ingaan,moet het feit dat deze gebouwen het ziekenhuis voorstellen, even landen. De bouw van  het ziekenhuis  is door de plaatselijke bevolking betaald. De apparatuur is door vele landen geschonken.
Het personeel is vriendelijk. De gang zit vol met patiënten .Voor een onderzoek moet de patiënt eerst betalen. Ook als er moet worden geopereerd kopen de patiënten eerst de materialen. De apotheek staat op het terrein. Er is maar weinig materiaal voor handen. Veel patiënten hebben geen geld om de materialen aan te schaffen . Dat betekent, dan maar geen narcose en alleen  een plaatselijke verdoving of geen operatie.
Ook het bloedonderzoek  vindt plaats op de eerste verdieping. Het  laboratorium  ziet er goed uit. Net als de röntgen afdeling. Goede materialen die nog niet optimaal gebruikt worden.
Op de tweede etage liggen de patiënten in grote zalen. Veel familie zit rond hun 
 bed. Deze familieleden zorgen voor het eten, tillen de zieke naar beneden voor een foto en brengen hem weer terug. Op de gang lopen patiënten met plastic teiltjes waar ze in kunnen overgeven. De hygiëne scoort hier/eigenlijk nergens erg hoog.
Als we door de zalen lopen, wordt er naar de dokter geroepen. De mensen vinden het belangrijk dat Margriet naar hen komt kijken. De witte dokter neemt daar ruim de tijd voor. 
Op de derde etage liggen de kinderen. De ouders komen vaak een paar weken nadat er iets is voorgevallen . De situatie is daardoor veel erger dan noodzakelijk zou hoeven zijn. Veel kinderen zijn ondervoed en zijn veel kleiner dan de kinderen bij ons. De leeftijd is niet goed in te schatten. De kinderen worden hier liefdevol opgevangen . 
Geschokt zijn we na de rondleiding . De mensen willen hier hard werken, maar zijn nog niet in staat om de kennis van derden over te nemen. Dit komt mede door de taal. Ze zeggen als er wordt gevraagd altijd " ja" om vervolgens " nee " te doen. Er moet nog veel water door de Nijl stromen voor het omdenken plaats gevonden heeft. Daarnaast is er een groot gebrek aan basismaterialen.
Piet en ik hebben door onze ervaring in het ziekenhuis in Hosanna nog meer respect gekregen voor alle ontwikkelingswerkers in Afrika.
Een hartelijke groet van ons drieën ,
Marga

  • 29 November 2013 - 06:44

    Margriet Dijkstra:

    Leuk om te lezen hoe mijn ouders het ziekenhuis ervaarden
    Die emmer is om vuil in te down, dat kan braaksel zijn, maar meestal voedsel, water, verbandmaterialen ed.
    Of ze nou zo hard werken weet ik niet, maar ze denken het in elk geval wel....
    Nu is het in elk geval even lekker vakantie en denk ik niet aan alle ellende die daar is

  • 29 November 2013 - 06:52

    Petra Buist:

    Bijzonder!

  • 29 November 2013 - 12:58

    Anneke:

    Indrukwekkend allemaal. Neem aan dat ze engels tegen jullie spreken? Het lijkt erop alsof ze jullie veel vertellen en dat jullie het snappen. ( gniffel) Of is het gewoon vriendeljk naar iedereen lachen? Heel mooi voor Margriet en zeker ook voor jullie natuurlijk dat jullie Margriet haar werk en leefomgeving zelf hebben mogen
    ervaren.

  • 29 November 2013 - 14:08

    Sijo En Janny.:

    Marga, bedankt voor jouw verslag.Zo kunnen we een hèèl klein beetje door jouw ogen[en Piet]
    mee "kijken". Groeten aan jullie drieen van ons.

  • 29 November 2013 - 16:26

    (oom) Jan:

    Hoi Margriet, Marga en Piet,

    Ik kan alleen maar stil zijn als ik het verslag lees en de foto's bekijk.
    Bemoedigend om jou Margriet zo intensief, opgewekt en deskundig bezig te zien met allerlei mensen.
    Fijn te lezen, dat je gedurende het verblijf van je ouders een vakantiegevoel hebt!
    Geniet nog maar even samen!

    Liefs,
    Oom Jan en uiteraard tante Willy.

  • 29 November 2013 - 19:57

    Titia:

    Gewoon een stevige knuffel.. tuut

  • 30 November 2013 - 15:11

    Margriet Dijkstra:

    lieve mensen die voor sinterklaas hebben gespeeld: heel erg bedankt voor al het lekkers en mijn nieuwe leesvoer!!!!

  • 30 November 2013 - 15:11

    Margriet Dijkstra:

    lieve mensen die voor sinterklaas hebben gespeeld: heel erg bedankt voor al het lekkers en mijn nieuwe leesvoer!!!!

  • 01 December 2013 - 20:25

    Cuny Prins:

    Lieve Marga Piet en Margriet,

    Wat mooi en bijzonder om ook de verhalen van Piet en Marga te lezen.
    En wat een indrukken doen jullie op en wat zal het speciaal zijn om je dochter daar bezig te zien.
    Nog even bij elkaar zijn. Geniet ervan.
    Groet van Cuny.

  • 02 December 2013 - 21:55

    Myrthe:

    Wat een bijzondere verhalen weer van je, Margriet! En leuk dat je je ouders ook een stukje laat schrijven! Geniet nog even van de tijd dat jullie daar nog samen zijn!
    Groetjes,
    Myrthe

  • 06 December 2013 - 21:14

    Wiep Hommes:

    Ik heb van mama MargjeAVan een indrukwekkend verslag gekregen. Kippe(n)vel...
    Je krijgt zo nog meer respect voor jou en alle idealisten uit het rijke/verwende Westen.
    Ik hoop dat,mede door jouw inzet de "achterstand" daar wat sneller weggewerkt wordt.
    Geduld geduld ,regelmatig teleurgesteld en herhaling...
    Ik kan me ook voorstellen dat jij je er op verheugt binnenkort weer normaal te kunnen
    koken/douchen/de was doen , chocola,drop, pindakaas,gebakjes enz. kopen EN opeten!
    Lieve Margriet, nog even"gewoon" doorgaan , men rekent daar op jou/jullie !
    Kunnen we hier zonder stroomstoringen gemakkelijk zeggen hè ?
    We zijn blij dat je ouders een poosje bij je waren,kan je er weer even tegen !
    Groeten van George en Wiep.

  • 08 December 2013 - 19:39

    Hetty Luppes:

    Dag Margriet,

    Jij kent mij niet. En ik jou ook niet, maar na het lezen van je prachtige, indrukwekkende verhalen ken ik je een héél klein beetje. En heb bewondering voor je. Voor wat je doet, wat je laat en wat je nog gaat doen.
    Ik ken je ouders ietsjes meer. Je moeder sprak ik zaterdag in de sportschool, lekker gebruind en vol verhalen over jou. Mooie verhalen, waardoor ik nieuwsgierig werd. Ze sprak vol bewondering en trots! Thuis hoefde ik volgens je moeder alleen maar hosanna, ethiopie en ziekenhuis te googlen, dan zou ik meer over je kunnen lezen.
    Dat heb ik vandaag gedaan en ben onder de indruk van jou en de manier waarop je je in die wereld begeeft.
    Terwijl ik dit tik zie ik onderaan deze site een banner staan: Werken voor 9 euro per dag en rijker terugkomen? Goed hoor!
    Nog ruim een maand, dan kom je even terug en wacht alweer een volgende uitdaging. Ik denk dat ze je gaan missen daar in Hosanna. Ik hoop dat je heel rijk wordt!

    Hetty Luppes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Margriet

Ik ben voor VSO een half jaar aan het werk in Hosanna Hospital te Ethiopie als orthopedisch chirurg/traumatoloog

Actief sinds 11 Aug. 2013
Verslag gelezen: 3329
Totaal aantal bezoekers 114609

Voorgaande reizen:

27 Juli 2013 - 16 Januari 2014

voor VSO naar Hosanna

Landen bezocht: