Bezoek aan Margriet een hele belevenis.........
Blijf op de hoogte en volg Margriet
28 November 2013 | Ethiopië, Lalibela
15 november vetrokken wij uit de van Swietenhof. We werden nagezwaaid door buurvrouw Joke. De N.S en Turkisch Airlines brachten ons keurig netjes en veilig naar Addis Ababa. Om 01.00 uur moesten we alle zeilen bij zetten om door de douane te komen. Daar er geen mogelijkheid is opgehaald te worden in de aankomsthal, wachtte Margriet buiten op de parkeerplaats. We hadden nog geen voet buiten de deur gezet of we hoorden al: hoi pap en mam, ga naar rechts en dan richting parkeerplaats. Nog voor we de parkeerplaats bereikt hadden, was Margriet al bij ons en konden we elkaar begroeten. Snel met de auto naar het hotel en daar natuurlijk tot in de kleine uurtje met elkaar gepraat.
De volgende ochtend rustig opstaan en Mersha -de chauffeur van het ziekenhuis van Hosanna was ook gekomen om ons naar huis te brengen.
Een hele belevenis om in een auto de ruim 200 km. af te leggen. Volgens mij weet niemand precies wie voorrang heeft. Degene die het hardst toetert en die een klein gaatje ziet, heeft / neemt voorrang. Je weet gewoon niet wat je ziet.
Daarbij komt dat de wegen voor 1/3 deel slecht zijn en voor de rest gewoon heel slecht. Voeg daarbij toe dat er heel veel mensen te voet op de weg lopen en dat er ook veel vee (geiten en ezels) los op de weg worden voortgedreven. Voor ons een complete chaos waar Mersha zich uitstekend door heen beweegt. We passeren vele kleine dorpjes en overal zijn hele kleine verkooppunten / schuurtjes waar van alles verkocht wordt. Onderweg koopt Margriet pompoenen bij een stalletje en voor het eerst maken we kennis met de Ethiopische bevolking. Binnen een mum van tijd staan er heel veel kinderen om ons heen, die allemaal iets van ons willen hebben. Daar moeten we erg aan wennen. Margriet adviseert ons om vooral niets te geven.
Zo rond 13.00 uur zijn we in Hosanna en heet Margriet ons welkom in haar huis. Voor Ethiopische begrippen heeft zij een ruim huis. Een kamer, een slaapkamer, een douche en toilet en nog een bij ruimte, wat de keuken hoort te zijn, echter zonder stromend water. Heel belangrijk is dat ze stromend water in de douche heeft en (als het niet uitvalt) elektriciteit.
Ze heeft allerlei spulletjes voor het huis aangeschaft en wij vinden dat ze het ook gezellig gemaakt heeft. We mogen op haar bed slapen en zij maakt een kermisbed in de woonkamer. ‘s Middags worden we door haar buurvrouw onthaalt voor een buna ceremonie. ( een Ethiopisch koffieritueel). Er zullen er die week nog vele volgen bij diverse families. Zo'n ritueel is een sociaal gebeuren en het is een Ethiopische wijze van een gastvrij gebaar naar de ander. Met popcorn en brood daarbij is het voor ons bijna een maaltijd. ‘s Avonds komt de buurvrouw Tsahay met een injera en wat van pompoen (een Ethiopische gerecht). Gelijk voor de leeuwen gegooid en met je rechterhand uit een gezamenlijke schaal eten.
De volgende dag ginggen we naar de markt. De markt is op een heel groot open terein met allerlei “afdelingen”. De mensen uit de omgeving (10-20km) komen wandelend of met een ezel naar de markt om hun waren te verkopen en inkopen te doen. De handelaren hebben hun waren op een kleed uitgestald e wachten op hun potentiale klachten. Margriet doet ook haar inkopen en het is leuk om te zien dat ze het “ethiopische inkopen” zich aardig eigen heeft gemaakt. De vraag is alleen wie er de grootste atractie was: wij als witten of zij met hun handelswaar.
‘s Avonds maken we een afspraak met Rahel, een andere buurvrouw om met haar naar de kerk te gaan. Toen we daar de volgende ochtend aankwamen was een bandje al heel lang aan het spelen en de mensen in de kerk zongen en zwaaiden met hun armen met de muziek mee. Na een tijdje begon een koor met de glorie / halleluja liederen. Vol overgave werd er gezongen, geklapt etc. Na gebed werd er een gedeelte uit de bijbel voorgelezen. Een buurman gaf ons zijn I phone en we konden de lezing over Ruth in het Engels app meelezen .We zijn na een lang herhalingsgebed weer naar huis gegaan en hebben natuurlijk weer genoten van buna. Hoewel mijn handen jeukten om wat onderhoudswerkzaamheden te verrichten, heb ik het advies van Margriet opgevolgd : niet doen, dit is typisch Ethiopisch. Het volgende verslag naar het ziekenhuis. We blijven ons verbazen over Ethiopië. ‘s Nachts fris en overdag heet. Het is geheel anders dan Hoogeveen. Zowel het klimaat als de wijze van "leven".
De volgende ochtend rustig opstaan en Mersha -de chauffeur van het ziekenhuis van Hosanna was ook gekomen om ons naar huis te brengen.
Een hele belevenis om in een auto de ruim 200 km. af te leggen. Volgens mij weet niemand precies wie voorrang heeft. Degene die het hardst toetert en die een klein gaatje ziet, heeft / neemt voorrang. Je weet gewoon niet wat je ziet.
Daarbij komt dat de wegen voor 1/3 deel slecht zijn en voor de rest gewoon heel slecht. Voeg daarbij toe dat er heel veel mensen te voet op de weg lopen en dat er ook veel vee (geiten en ezels) los op de weg worden voortgedreven. Voor ons een complete chaos waar Mersha zich uitstekend door heen beweegt. We passeren vele kleine dorpjes en overal zijn hele kleine verkooppunten / schuurtjes waar van alles verkocht wordt. Onderweg koopt Margriet pompoenen bij een stalletje en voor het eerst maken we kennis met de Ethiopische bevolking. Binnen een mum van tijd staan er heel veel kinderen om ons heen, die allemaal iets van ons willen hebben. Daar moeten we erg aan wennen. Margriet adviseert ons om vooral niets te geven.
Zo rond 13.00 uur zijn we in Hosanna en heet Margriet ons welkom in haar huis. Voor Ethiopische begrippen heeft zij een ruim huis. Een kamer, een slaapkamer, een douche en toilet en nog een bij ruimte, wat de keuken hoort te zijn, echter zonder stromend water. Heel belangrijk is dat ze stromend water in de douche heeft en (als het niet uitvalt) elektriciteit.
Ze heeft allerlei spulletjes voor het huis aangeschaft en wij vinden dat ze het ook gezellig gemaakt heeft. We mogen op haar bed slapen en zij maakt een kermisbed in de woonkamer. ‘s Middags worden we door haar buurvrouw onthaalt voor een buna ceremonie. ( een Ethiopisch koffieritueel). Er zullen er die week nog vele volgen bij diverse families. Zo'n ritueel is een sociaal gebeuren en het is een Ethiopische wijze van een gastvrij gebaar naar de ander. Met popcorn en brood daarbij is het voor ons bijna een maaltijd. ‘s Avonds komt de buurvrouw Tsahay met een injera en wat van pompoen (een Ethiopische gerecht). Gelijk voor de leeuwen gegooid en met je rechterhand uit een gezamenlijke schaal eten.
De volgende dag ginggen we naar de markt. De markt is op een heel groot open terein met allerlei “afdelingen”. De mensen uit de omgeving (10-20km) komen wandelend of met een ezel naar de markt om hun waren te verkopen en inkopen te doen. De handelaren hebben hun waren op een kleed uitgestald e wachten op hun potentiale klachten. Margriet doet ook haar inkopen en het is leuk om te zien dat ze het “ethiopische inkopen” zich aardig eigen heeft gemaakt. De vraag is alleen wie er de grootste atractie was: wij als witten of zij met hun handelswaar.
‘s Avonds maken we een afspraak met Rahel, een andere buurvrouw om met haar naar de kerk te gaan. Toen we daar de volgende ochtend aankwamen was een bandje al heel lang aan het spelen en de mensen in de kerk zongen en zwaaiden met hun armen met de muziek mee. Na een tijdje begon een koor met de glorie / halleluja liederen. Vol overgave werd er gezongen, geklapt etc. Na gebed werd er een gedeelte uit de bijbel voorgelezen. Een buurman gaf ons zijn I phone en we konden de lezing over Ruth in het Engels app meelezen .We zijn na een lang herhalingsgebed weer naar huis gegaan en hebben natuurlijk weer genoten van buna. Hoewel mijn handen jeukten om wat onderhoudswerkzaamheden te verrichten, heb ik het advies van Margriet opgevolgd : niet doen, dit is typisch Ethiopisch. Het volgende verslag naar het ziekenhuis. We blijven ons verbazen over Ethiopië. ‘s Nachts fris en overdag heet. Het is geheel anders dan Hoogeveen. Zowel het klimaat als de wijze van "leven".
-
28 November 2013 - 18:43
Petra Buist:
Prachtig hoor! wat heerlijk dat jullie dit zo mooi kunnen beschrijven! geweldig dat wij het mee mogen "beleven" geniet van de laatste week! groeten uit het druilerige Noordwolde!!
-
28 November 2013 - 19:04
Henny:
Ik vien het ook hil mooi om het allemoal mit te beleemn.wat zal joe trots weezn op joen dochter, wie bin het ien elk geval wel :-) -
28 November 2013 - 20:16
Titia Bijma:
Kleurrijk, prachtig om te zien hoe jullie van elkaar en de omgeving genieten. Schrijnend verschil, ik snap hoe lastig het is om niet dat te kunnen doen wat als eerste in je op komt.. hmmm
Nog een fijn vervolg samen..greetings, see you -
28 November 2013 - 20:53
Annie Koenes-Dijkstra:
Lieve Piet, Marga en Margriet,
Leuk dat we op deze manier met jullie mee kunnen leven en reizen, wat een belevenis. Het verhaal weer voorgelezen aan Henk en de foto's laten zien. geniet nog deze laatste week van en met elkaar en alles watje daar ziet en ontmoet. een lieve groet vanuit Winsum, Henk en Annie
-
28 November 2013 - 22:27
Tjarda Dijkema:
Hallo. Margriet, Piet en Marga.
Zag net jullie verslag van de reis en aankomst in ethiopië.
Mooi om te lezen hoe het daar gaat.
Leuk voor Margriet om dit met jullie te delen.
Gr Tjarda X -
29 November 2013 - 08:34
Thea Dijkstra:
Heel erg leuk om jullie reisverslag te lezen. Wat een bijzondere belevenis. Ik heb al een aantal foto's aan mam laten zien en pap verteld hoe mooi het daar is en over de apen met de dikke konten ;) Zal ze jullie reisverslag ook laten lezen, vinden ze zeker weten mooi. Veel reisplezier nog en de groeten aan Margriet. -
30 November 2013 - 16:35
Stijn:
Hallo, wat fantastisch dat jullie dit mee mogen maken. Een heel leuk verslag. Geniet ervan, groetjes Stijn -
02 December 2013 - 11:01
Martha Kroes:
Lieve Marga en Piet, wat een andere wereld daar en wat prachtig om daar even van te mogen snuiven. En Margriet, wat ben je daar goed en dapper bezig! We volgen je avonturen daar met interesse, hebben de link van je ouders gekregen. Even voor jouw plaatje: 'we' zijn Evert Jan Hefting en Martha Kroes, bevriend met je ouders (en Evert Jan is ook predikant van de Kerkboerderij).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
